Deze topper moet nu echt eens in de spotlights. Hij begon als een bijzondere vondst . Bèr las op een zeldzaam rustig momentje een stukje in de Limburger. Hartstikke leuk, een jochie van een jaar of 12 had uit verveling zelf een bootje gemaakt. En niet zomaar een bootje, een prachtig bootje van hout met stuur en buitenboordmotor. Het hele verhaal begon met een vakantie die hem te lang duurde en waar te weinig spannends gebeurde. Er werd een vlot gebouwd. Maar dat kon al snel beter, groter en sneller. En dus volgde het bootje. En de kwaliteit van dat bootje bleef dus niet onopgemerkt.

Dat leuke stukje in de Limburger had Ber zorgvuldig bewaard. Het sterk ontwikkelde oog voor talent van Ber had deze jongen natuurlijk meteen op het Smolenaers verlanglijstje gezet. En dus ging vier jaar later de telefoon bij de ouders van Stan. Of hij misschien bij Smolenaers in de leer wilde. Ber wist dat Stan in oktober 16 was geworden, had met pijn en moeite tot November gewacht en in December kwam Stan met zijn enthousiasme, leergierigheid en werklust naar Smolenaers. Hij ging nog gewoon naar school natuurlijk maar als hij tijd had kwam hij (op zaterdag) de boel samen met Stefan helemaal piekfijn in orde maken en het vakmanschap van de mannen afkijken.

"In de vakanties is het pas echt leuk! Dan mag ik echt meewerken, helpen met walsen en zetten. Gewoon voor de hobby en om mijzelf te ontwikkelen. De kneepjes van het vak van bijvoorbeeld Henk Vaes leren. Die kan echt alles”, zegt Stan met een dikke glimlach. Goed kijken en nadoen. Thuis last hij ook voor de hobby samen met zijn vader. Zijn vader was automonteur en nu fietsenmaker. Net als Opa. Stiekem krijgt Stan dus op veel verschillende manieren veel mee van de Limburgse Maak Industrie. “Met pap wel eens een brommer, tot de laatste schroefjes, uit elkaar gehaald en weer top fijn in elkaar gezet.” Die moest wel nog een jaartje in de garage wachten destijds